capo: II
Siedzi w niebie siwy anioł, e a
ostry ma scyzoryk H7 e
I tak sobie w ciszy struga, e a
struga łódki z kory. D G
I sam nie pamięta a a
ile to już lat a e
wystrugane z kory łódki e a
puszcza anioł w świat. H7 e
W łódce miejsca nie za wiele,
ot, dla jednej duszy,
co ją z ziemi do anioła
łódka przewieźć musi.
Lecz gdy miłość wielka
trudno rozstać się,
w jednej łódce hen do nieba
płyną dusze dwie.
I nam może też już anioł
takie łódki struga.
Gdy je puści niech ich droga
do nas będzie długa.
I niech błądzą w chmurach
cieszy każdy dzień,
nim z błękitu spłynie ku nam
małej łódki cień.
