Krótka Historia Miasta
Dawniej okolice jeziora Mamry były zamieszkiwane przez staropruskie plemię Galindów, którzy wybudowali obok jeziora obronny gród "Angetete".
Gród został zdobyty przez krzyżaków w 1256 roku, którzy wybudowali na jego miejscu drewniany zameczek, obok powstała mała osada. Zimą 1365 Książę Kiejstut, współrządca Litwy niszczył zamek i osadę. W 1398 roku w odległości 2 km od zniszczonego zamku, Krzyżacy wzniesli nowy zamek murowany "Angerburg".
W XV wieku, niedaleko zamku, powstała nowa osada nazywana początkowo Gieratową Wolą, potem Nową Wolą. W roku 1479 biskup warmiński Łukasz Watzenrode wydał pozwolenie na wybudowanie w osadzie kaplicy. 14 kwietnia 1571 miejscowość uzyskała prawa miejskie. Miasto rozwijało się wskutek żywiołowej kolonizacji polskich osadników z Mazowsza. W tym czasie miasto nosiło dwie nazwy; polską Węgobork i niemiecką "Angerburg" (od nazwy zamku). W 1730 wprowadzono oświetlenie ulic latarniami. W XVIII wieku z wizytą w Węgorzewie przebywał dwukrotnie król Polski Stanisław Leszczyński. W roku 1740 arianin inżynier Jan Władysław Suchodolec (syn Samuela Suchodolskiego ze Starej Różanki) zbudował wodociąg. Woda doprowadzona była do studzien miejskich i do najwyższych pięter węgorzewskiego zamku.
W czasie drugiej wojny światowej miasto straciło 80% zabudowy. Po wojnie odbudowane, przyjęło nazwę Węgorzewo. Od 1999 Węgorzewo pełni funkcje miasta powiatowego.
źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/W%C4%99gorzewo#Historia
Gród został zdobyty przez krzyżaków w 1256 roku, którzy wybudowali na jego miejscu drewniany zameczek, obok powstała mała osada. Zimą 1365 Książę Kiejstut, współrządca Litwy niszczył zamek i osadę. W 1398 roku w odległości 2 km od zniszczonego zamku, Krzyżacy wzniesli nowy zamek murowany "Angerburg".
W XV wieku, niedaleko zamku, powstała nowa osada nazywana początkowo Gieratową Wolą, potem Nową Wolą. W roku 1479 biskup warmiński Łukasz Watzenrode wydał pozwolenie na wybudowanie w osadzie kaplicy. 14 kwietnia 1571 miejscowość uzyskała prawa miejskie. Miasto rozwijało się wskutek żywiołowej kolonizacji polskich osadników z Mazowsza. W tym czasie miasto nosiło dwie nazwy; polską Węgobork i niemiecką "Angerburg" (od nazwy zamku). W 1730 wprowadzono oświetlenie ulic latarniami. W XVIII wieku z wizytą w Węgorzewie przebywał dwukrotnie król Polski Stanisław Leszczyński. W roku 1740 arianin inżynier Jan Władysław Suchodolec (syn Samuela Suchodolskiego ze Starej Różanki) zbudował wodociąg. Woda doprowadzona była do studzien miejskich i do najwyższych pięter węgorzewskiego zamku.
W czasie drugiej wojny światowej miasto straciło 80% zabudowy. Po wojnie odbudowane, przyjęło nazwę Węgorzewo. Od 1999 Węgorzewo pełni funkcje miasta powiatowego.
źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/W%C4%99gorzewo#Historia
Dawniej okolice jeziora Mamry były zamieszkiwane przez staropruskie plemię Galindów, którzy wybudowali obok jeziora obronny gród "Angetete".
Gród został zdobyty przez krzyżaków w 1256 roku, którzy wybudowali na jego miejscu drewniany zameczek, obok powstała mała osada. Zimą 1365 Książę Kiejstut, współrządca Litwy niszczył zamek i osadę. W 1398 roku w odległości 2 km od zniszczonego zamku, Krzyżacy wzniesli nowy zamek murowany "Angerburg".
W XV wieku, niedaleko zamku, powstała nowa osada nazywana początkowo Gieratową Wolą, potem Nową Wolą. W roku 1479 biskup warmiński Łukasz Watzenrode wydał pozwolenie na wybudowanie w osadzie kaplicy. 14 kwietnia 1571 miejscowość uzyskała prawa miejskie. Miasto rozwijało się wskutek żywiołowej kolonizacji polskich osadników z Mazowsza. W tym czasie miasto nosiło dwie nazwy; polską Węgobork i niemiecką "Angerburg" (od nazwy zamku). W 1730 wprowadzono oświetlenie ulic latarniami. W XVIII wieku z wizytą w Węgorzewie przebywał dwukrotnie król Polski Stanisław Leszczyński. W roku 1740 arianin inżynier Jan Władysław Suchodolec (syn Samuela Suchodolskiego ze Starej Różanki) zbudował wodociąg. Woda doprowadzona była do studzien miejskich i do najwyższych pięter węgorzewskiego zamku.
W czasie drugiej wojny światowej miasto straciło 80% zabudowy. Po wojnie odbudowane, przyjęło nazwę Węgorzewo. Od 1999 Węgorzewo pełni funkcje miasta powiatowego.
źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/W%C4%99gorzewo#Historia
Gród został zdobyty przez krzyżaków w 1256 roku, którzy wybudowali na jego miejscu drewniany zameczek, obok powstała mała osada. Zimą 1365 Książę Kiejstut, współrządca Litwy niszczył zamek i osadę. W 1398 roku w odległości 2 km od zniszczonego zamku, Krzyżacy wzniesli nowy zamek murowany "Angerburg".
W XV wieku, niedaleko zamku, powstała nowa osada nazywana początkowo Gieratową Wolą, potem Nową Wolą. W roku 1479 biskup warmiński Łukasz Watzenrode wydał pozwolenie na wybudowanie w osadzie kaplicy. 14 kwietnia 1571 miejscowość uzyskała prawa miejskie. Miasto rozwijało się wskutek żywiołowej kolonizacji polskich osadników z Mazowsza. W tym czasie miasto nosiło dwie nazwy; polską Węgobork i niemiecką "Angerburg" (od nazwy zamku). W 1730 wprowadzono oświetlenie ulic latarniami. W XVIII wieku z wizytą w Węgorzewie przebywał dwukrotnie król Polski Stanisław Leszczyński. W roku 1740 arianin inżynier Jan Władysław Suchodolec (syn Samuela Suchodolskiego ze Starej Różanki) zbudował wodociąg. Woda doprowadzona była do studzien miejskich i do najwyższych pięter węgorzewskiego zamku.
W czasie drugiej wojny światowej miasto straciło 80% zabudowy. Po wojnie odbudowane, przyjęło nazwę Węgorzewo. Od 1999 Węgorzewo pełni funkcje miasta powiatowego.
źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/W%C4%99gorzewo#Historia